İspanya’daki 16. yüzyıl malikanesinde Orta Çağ ile Modernizmin Buluşması

Bu XVI. yüzyıla ait İspanyol malikânesinin zamanın çizgileriyle aşınmış görkemi ilk kez karşılaşıldığında, iç mimar Marta de la Rica tarihinin ağırlığını hissetti. Sepúlveda kentinin tepesinde, bir tepenin zirvesinde yer alan « Casa del Conde », taş duvarları üzerinde asma sarmaşıklarıyla ve kaleye benzeyen görünümüyle Orta Çağ’dan bu yana soylu bir hattın malıdır. Burası, Marta de la Rica’nın kayınbiraderi olduğu Kontes Pino Gil de Biedma’nın çocukluk yıllarını geçirdiği yerdir. Kontes babasının ölümünden bu yana bu yere hiç dönmemiş olsa da, 2021 yılında « Kont’un Evi » olarak adlandırılan bu yapı başka aile üyelerine devredildiğinde yeniden ele geçirildi.

« Tekrar bana ait olduğuna inanmamaya çalıştım – çünkü bunu asla düşünmeyi bırakmamıştım –, aileme ve bizi bekleyen projeye odaklandım » diye anlatıyor Kontes Pino Gil de Biedma, kocası Borja de la Rica (mimarın kardeşi), iki küçük çocukları ve köpekleriyle, bunlardan bazıları dachsh funda ile mastiff’e kadar değişen altı köpekle villayı paylaşıyorlar. 1970’lerdeki bir renovasyon, bağlı banyolu odalar eklemiş; en yenisi ise klima ve güvenilir bir elektrik tesisatı kazandırmış. Bu noktada Marta de la Rica, « çağdaş öğelerle karışık bir Orta Çağ dekoru » vizyonuna yöneldi.

Bir kirişin bile kesilmeden önce orijinal görünümüne kavuşması için planlar yapılırken, mimar üst kattaki bir odada sakin bir şekilde duruyor ve aşağıdaki vadeyi seyretti. « Bu yerin söyleyeceği sözleri dinledim » diyor. « Bu Kastilya köyünün, temkin ve saygıyı empoze eden eski bir ritmi var. » Bu saygı bariz; evin renklerin, desenlerin ve objelerin patlamasıyla maksimalist bir hava taşımasına rağmen, « basitlikten başlar » diyor mimar ve özgün malzemeler ile kökeni olan parçaların ön plana çıkmasına özen gösteriyor. Birçok mobilyanın aile kökeni var; özellikle Sepúlveda’nın ilk kontunun bronz madalyonlu bir madalyonu ve Pino Gil de Biedma’nın büyükannesine ait yün bir kilim. Marta de la Rica’nın babası, baş antiquaire olarak gereken her şeyi bulmada yardımcı oldu; avizelerden gümüşlere kadar. « Gökyüzünün açıldığı hissine kapıldı. Nihayet onları gerçekten ağırlayabilecek bir ev için parçalar alabileceğini fark etti », diyor mimar.

Salonun içinde Pontejos Kontesi’nin portresi, Pino Gil de Biedma’nın eski ilaç kavanozlarıyla dolu rafların arasında asılıdır. Duvarlar Farrow & Ball’in French Gray rengiyle boyanmış olup, yeşile doğru yayılan yumuşak tonlar, GP & J Baker’ın Magnolia kumaşlı çiçekli koltuklarıyla uyumlu basit bir bahar dekoru yaratıyor.

Oturma odasının karşı tarafında Pontejos Kontesi’nin portresi şöminenin üzerinde yer alırken, Pino Gil de Biedma’nın eski ketenlerle kaplı bir kanepe alanın merkezinde duruyor. Aynı renklerle uyumlu sehpalı küçük sehpalar sade bir geometrik vurgu katıyor; Dedar keten perdelerinin ince dokusu, yüksek pencerelerden içeri giren ışığı yumuşatıyor.

Kamuya açık alanlar arasında Orta Çağ dekoratif öğeler hâlen ön planda olsa da, yemek odası ve oturma odası, modern dokunuşlarla birleşerek evin hafta sonu yaşamına elverişli, rahat ve davetkâr bir atmosfere sahip olmasını sağlıyor. Yemek odasında, Ovid’in Metamorfozları’ndan bir sahneyi tasvir eden devasa bir Flaman halısı bulunuyor. Oturma odasında ise Belçika yapımı bir halı, Jules César ile Kleopatra’nın yüksek deniz buluşması sahnesinin olduğu bir kompozisyon, Pontejos Kontesi ile Pontejos Kontu’nun portreleri arasında asılıdır; İspanyol usta Francisco Folch Cardona tarafından yapılmıştır. Bu parçaların her biri, kökenlerinden beri soylu ailenin mirasının bir parçası olarak kalmıştır.

Görsel ağırlığın her tarafı kapladığı bu mekânlarda — mimarın deyimiyle “Sepúlveda’nın ruhu” — sanatın koyu tonları ile malikânenin küçük pencerelerinden sızan hafif ışığın sinematik etkileşimi, alanları hâlâ rahat ve davetkâr kılıyor; hafta sonu yaşamına uyum sağlayan bir atmosfere dönüştürüyor. Pino Gil de Biedma, arkadaşlarıyla yapılan barbeküler ve Duratón kanyonlarındaki bisiklet gezileriyle dolu günleri anlatıyor. « Artık hiç mazeretim yok, » dedi. « Şu anda bir bisiklet dükkanı açtım. »