Caferli… Kuşadası’nın en küçük mahallesi. Mahalle olarak anıldığına bakmayın. Mahalle statüsü Büyükşehir Yasası ile getirilen bir tanımlama. Yoksa Bildiğiniz köy. Ve köy olarak kalmak istiyor. Bereketli topraklarının, verimli zeytin ağaçlarının yok edilerek betona dönüşmesine karşı müthiş bir mücadele veriyor. Ama bu mücadelede sonuca varmak için önünde bir ay bile zaman kalmadı…

İlgilenenlerin bildiği gibi, Büyükşehir Yasası’nın tarım ve hayvancılık için yarattığı tehlike ortaya çıkınca, Hükümet kentsel mahalleye dönüşen yerleşim merkezlerinin “kırsal mahalle” statüsü altında yeniden köy olabilmesi için bir düzenleme yaptı. O düzenleme ile koşulları taşıyan yerleşim merkezlerinin eski statülerine dönmesi için 2022 yılı sonuna kadar süre verildi. Düzenleme ile buralar eskiden olduğu gibi imar dışı bırakıldı.

Ama ne yazık ki, yeniden köy olabilmek için o yerleşim merkezlerinin talebi yetmiyor. Yasa gereği önce ilçe belediyelerinin, ardından da Büyükşehir Belediyelerinin onayı şart. İzmir Büyükşehir Belediyesi, sınırları içinde koşulları taşıyan tüm mahallelere “kırsal mahalle” statüsü vererek eski dönüşün yolunu çoktan açtı.

Ama Aydın ve Kuşadası’nda hala “tık” yok. Yerel yönetim adını ne koyarsa koysun, buram buram Ege kokan Caferli de, Kuşadası’nın diğer eski köyleri Yaylaköy, Kirazlı, Yeniköy ve Çınarlı ile birlikte Mart ayında resmen başvuruda bulundu. Ne var ki, aradan geçen bunca zamana rağmen 5 mahallenin talebi Kuşadası Belediye Meclisi’ne bile gelemedi.

150 nüfuslu Caferli adına Köy Muhtarlığı ile başkanlığını Avrupa ve Türkiye eski güzeli, doğa dostu Nazlı Deniz Kuruoğlu’nun yaptığı Caferli Güzelleştirme ve Dayanışma Derneği, ekim ayı sonunda Kuşadası Belediyesi’ne bir başvuru daha yaptı. Meclis’in kasım gündemine alınmayan bu başvurunun kaderi Aralık ayına kaldı. Kuşadası Belediye Meclisi, Aralık toplantısında karar alır ve Büyükşehir de 2022 yılının son oturumunda bu kararı onaylarsa Caferli de bereketli toprakları da kurtulacak…

Yoksa, Caferli de imar rantına kurban edilecek. Ama o topraklar beton lobisinin eline geçerken, üretici pazarlarında poşu takarak “üretici dostu” iddiasıyla arz-ı endam eden Özlem Çerçioğlu ile Ömer Günel’in söylemlerinin sadece bir rolden ibaret olduğu ortaya çıkacak. Sadece bu kadar da değil; İki başkan da tarihe üretici ve tarım düşmanı politikacılar olarak geçecek.