Brüksel’de mimar Victoria-Maria Geyer’in son projesi renklerin bir patlamasıdır.
Çoğu şeyin monoton göründüğü bir dünyada, Victoria-Maria Geyer renkler ve desenlerle cesurca yol alıyor. Brüksel’de uzun süredir yaşayan bu Alman iç mimar, küçük mekânlarda bile geniş renkli evrenler yaratmayı başarıyor. O, Axel Vervoordt veya Vincent Van Duysen gibi tasarımcıların yıllardır Belçika’nın katı ve düşünceli yönünü başarıyla temsil ettiği karşıt bir bakış sunuyor gibi görünüyor.
Brüksel’de doğa ruhlu bir villa
Mimar bu projede özel olarak karşılaşabileceği sınırlara dair belirgin bir zorluk yaşamadı. En azından yaşanabilir alan açısından. 1932 yılında inşa edilmiş bu eski villa, altı kişilik bir ailenin yeni yuvası olacak şekilde tasarlanmış olup 550 metrekareden fazlaydı. Brifing? Alışılmadık bir yaklaşım, ancak trend odaklı olmayan bir talepti. Mülk görünürde yaşlanmıştı ve yemyeşil bahçe, Victoria-Maria Geyer duruma dair bir fikir geliştirdiğinde baskındı. Ancak kirişli yapı, gazeteciliği geçmişte bırakmış olan bu kendini yetiştiren mimarın üzerinde kalıcı bir etki bıraktı: « Geometrik çizgiler, sevimli çatı pencereleri ve derin çıkıntılı saçaklar dikkatimi çekti, hatta bir kule bile var. » O, evin kırsal ruhlu küçük bir malikâneye benzediğini hatırlıyor. « Normandiya’da da olabilir miydi. »
Hayal gücü dolu bir renk paleti
Tam bir renovasyon gerekliydi. Zeminler yenilendi, ancak odaların yerleşimi korunmuş durumda. Tarihi kubbeli tavancılar da aynen korunarak, Victoria-Maria Geyer bu bölümlerde canlı renkler kullandı: yemek odasında kırmızı, koridorda pembe ve salonda sarı. « Sarıyı çok seviyorum ve neyse ki müşteriler de öyle, » diyor. « Başlangıçtan itibaren bu rengin mekâna doğal bir derinlik ve ritim katacağını düşünmüştüm. Kirişleri daha derin bir sarı tonuyla boyayarak mekâna derinlik ve ritim kazandırma fikri hızla ortaya çıktı. » Renk seçimleri, mobilyalar kadar kişisel; özgün pek çok tasarım bir araya geliyor: giyinme odasındaki meşe dolaplar ve márakeş’ten gelen pembe Zellige karo ile kahvaltı köşesi, mimarın hayal gücünden çıkmış öğeler. Mutfağın lav taşıyla yapılan geniş tezgâhı beklenmedik bir düzensizlik gösterdiğinde bu zanaatın kendine özgü karakterinin bir parçası olduğunu gördü: « Bu, el işçiliğinin ayırt edici özelliğidir: mobilyalara ruh ve mükemmellikten ziyade otantik bir özgünlük kazandırır. »
Renkler, desenler ve tekstillere olan belirgin tutkusunu pek çok gezisi de besliyor; bu yolculuklar ona kısa süre önce Rajasthan ve Endülüs’e kadar uzanan ilham dolu deneyimler yaşatmış durumda (Marbella yakınlarında kısa bir butik otel tasarladı). Ayrıca uzun süredir kumaş üreticisi Pierre Frey ile sürdürdüğü bir ortaklığı var ve odada kendi koleksiyonundan illüstratif bir duvar kağıdı kullandı: « Éternel été » adlı koleksiyonundan bir duvar kağıdı.
